καλά χριστούγεννα

Σού γράφω ένα γραμμα!

«Η απρόσιτη εμπειρία που η ανθρωπότητα έχει εκφράσει συμβολικά κατά την διάρκεια χιλιετιών μέσα από μύθους, παραμύθια, τελετουργίες, εκστάσεις, συνεχίζει να είναι ένα από τα κρυμμένα κέντρα του πολιτισμού μας, του τρόπου μας να υπάρχουμε στον κόσμο»...

Σαν τέτοιο κι ο πολυθρύλητος Άι-Βασίλης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μιας εποχής που τα χαμόγελα αφθονούν κι οι μάσκες περισσεύουν.

Το δικό μας γράμμα δεν αποζητά ούτε τίτλους, ούτε δόξα και λεφτά... Θα ζητούσαμε από τον Άι-Βασίλη όμως να φωτίσει τα μυαλά όλων εκείνων που επιμένουν να ηθικολογούν αλλά η λέξη «αξιοπρέπεια» αποτελεί άγνωστη λέξη στο λεξιλόγιο τους.

Να κάνει τον ιδρώτα μας και τις φωνές μας να ανταμείβονται με δικαιοσύνη και αλήθεια. Ν` αφήσει τον σύλλογο, που από μικρά παιδιά ακολουθάμε με χιόνια και βροχές, να αναπνεύσει και να φροντίσει ο δρόμος του να συνεχίσει να είναι αληθινός, ανεξάρτητος (κι ας είναι μοναχικός)...

Το αυτονόητο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης μας και παρουσίας μας σε κάθε γήπεδο του πλανήτη να μην αποτελεί ουτοπία... Να σταματήσει όλους αυτούς που εκμεταλλεύονται την ανιδιοτελή μας αγάπη για μια ιδέα (κι ας μάς επιτρέψουν να την αποκαλούμε ιδέα οι οπαδοί της ποδοσφαιροφοβίας)

Να μάς «χαλυβδώσει» με ακόμη περισσότερο κουράγιο για να αντέξουμε όσες δυσκολίες κι εμπόδια σταθούν στο διάβα μας... Να μάς «οπλίσει» με δύναμη και τα 20 χρόνια του μεγαλύτερου συνδέσμου στην Ελλάδα να γίνουν οδηγός και φωτεινή ελπίδα για την συνέχεια....

Να σταματήσουν επιτέλους οι «μαυροντυμένοι» με τις σφυρίχτρες να συμπεριφέρονται σαν… άρχοντες του γηπέδου αλλά να υπηρετήσουν το άθλημα με το ανάλογο σθένος, τα γήπεδα να πάψουν να είναι κλουβιά και οι… κύριοι με την μπλε στολή ανθρωποφύλακες...

Δεν μάς ενδιαφέρει αν εισακουστούν οι ευχές μας… στο γήπεδο (θα) πηγαίνουμε ούτως ή άλλως… συνεχίζουμε να δημιουργούμε, να υπάρχουμε. Χωρίς κριτικές και αφιερώματα. Συνειδητοποιημένα! Αλλά με κόπο και μπόλικο μεράκι για να διαλύσουμε τους μύθους σ` αυτό το παγκόσμιο χωριό....

Βαρεθήκαμε φιλήσυχους κι ανησυχούντες... Είμαστε δημιούργημα των λόγων σας και της ανάσας σας. Βαρεθήκαμε τεχνητούς «ήρωες», «προστατευόμενους» λαούς κι ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης...

Την κοινωνία που γρήγορα λησμόνησε... Αλέξη δεν σε ξεχνάμε

Τελικά σ` αυτή τη χώρα όλοι ονειρεύονται. Κάνουμε ότι μπορούμε για να πλησιάσει η ώρα του ξυπνήματος. Ώσπου να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση!

ΑΡΗ τα παιδιά στην κερκίδα είν’ η μόνη σου ελπίδα