Για όλους εμάς...
Ένα ματς, ένας τελικός, ένα κύπελλο με πολύ μεγάλη σημασία για όλους μας. Αυτό το τρόπαιο μας το χρωστάει η π#####α η ιστορία. Το χρωστάει σε μένα, σε σένα, το χρωστάει σε μας. Το χρωστάει σε αυτούς που δεν είναι μαζί μας. Το χρωστάει σε όλους όσους τόσα χρόνια αγωνίστηκαν γι’ αυτή την ομάδα, γι’ αυτό το ιδανικό , για τον καημό τους και το όραμα τους…
Έχουμε τεράστιο χρέος όλοι μας (παίχτες-προπονητές-διοίκηση-κόσμος) να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας , προκειμένου να φέρουμε αυτή την κούπα. Όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε (ο καθένας από το προσωπικό του μετερίζι) για να κατακτήσουμε αυτό το τρόπαιο. Το χρωστάμε όχι μόνο στους εαυτούς μας, αλλά κυρίως σε αυτούς που δεν είναι πια κοντά μας…
Ήθελα να προτείνω, σε κάποια φάση πριν τον αγώνα, κάποιος άνθρωπος (δεν μπορώ να ξέρω ποιος είναι ο κατάλληλος) να πει δυο κουβέντες στους παίχτες μας. Πρέπει και έχουν υποχρέωση να ξέρουν.
Να τους πει για εμένα, και τον κάθε εμένα, που στα 26 του έχει προλάβει να υποστεί τόσες μαζεμένες πίκρες, όσες δύσκολα θα προλάβουν να δουν οπαδοί άλλης ομάδας.
Να τους πει για τα μαύρα χρόνια της ανυποληψίας, να τους πει για το 97 και τις μαύρες στιγμές. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα ματς με Καλαμάτα, με οφη, με ιωνικό και άλλα πόσα που με βρήκανε να κλαίω με λυγμούς, παιδάκι τότε στα 15 μου να βλέπω τον ΑΡΗ που τόσο πολύ αγαπώ να φτάνει στην καταστροφή.
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη χρονιά του 97, βλέποντας τον ΑΡΗ κάπου που δεν τον έχω συνηθίσει. Το στριμωξίδι στο καλοχώρι πρώτη αγωνιστική, τα παιχνίδια με καρδίτσες, τρίκαλα και κάτι άλλα χωριά.
Το παιχνίδι με τη νίκη βόλου με τον μπορμπόκη να σκοράρει στο τέλος, την τεσσάρα στον όφη στο κύπελλο εκείνης της χρονιάς, την ατμόσφαιρα στο ματς με τον βάζελο επίσης στο κύπελλο, το ματς με τους λύκους ίδια μέρα με τον τελικό του κυπέλλου στο μπάσκετ, τα εικοσαχίλιαρα και τους αγώνες μας και πολλές άλλες δύσκολες στιγμές.
Άνοδος μετά και το ψεύτικο, όπως αποδείχτηκε όραμα του μεσσία κοντομηνά, μια καλή χρονιά και πάλι τα ίδια…Ανυποληψία και κατηφόρα. Ο μίστερ τζόν στο τιμόνι , παίχτες να πωλούνται , προπονητές να φεύγουν νύχτα , κόσμο διχασμένο και φέσια μέχρι το λαιμό.
Τον καταραμένο τελικό της τρούμπας, το κλάμα μου στην θύρα 7, το ξύλο από τα ματ μετά, την υποκρισία και την προδοσία των τότε παραγόντων του ΑΡΗ. Τις προσφυγές και τα ματς στην ευκαρπία την επόμενη χρονιά, τους αγώνες μας που κάναμε κάθε λίγο και λιγάκι εκείνη τη δύσκολη περίοδο.
Το όραμα της διοίκησης τη χρονιά του 2004 και την άμεση ενεργοποίηση του κόσμου, τη χαρά με το άρθρο 44, την κερκίδα και την υποστήριξη εκείνης της χρονιάς, την παλικαρίσια πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου απέναντι στην ξανθούλα.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω το καταραμένο εκείνο απόγευμα του παιχνιδιού με τη γριά , τα επακόλουθα, τη στεναχώρια που πήραμε όλοι μας, τα άσχημα σκηνικά του καλοκαιριού, τους συνοπαδούς μου να μαλώνουνε συνέχεια.
Τη χρονιά του 2005-2006 και την πίκρα των 10 αγωνιστικών κεκλεισμένων, την Καστοριά, την Πάτρα, την Φυλή, τον Κορυδαλλό, την Καλαμάτα και το αποκορύφωμα της χρονιάς εκείνης, το Χαϊδάρι…
Μου έρχονται στο μυαλό όλα μαζεμένα, θα μπορούσα να γράφω για ώρες.
Ευτυχώς βέβαια για όλους μας ο ΑΡΗΣ προχώρησε και πάει απ’ το καλό στο καλύτερο. Το κύπελλο αυτό όμως χρειάζεται για να επισφραγίσει αγώνες και θυσίες μιας ζωής.
Οι παίχτες πρέπει να το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και να κάνουν τα πάντα για να το κατακτήσουν.
Πρέπει να το κατακτήσουν για όλους εμάς που έχουμε κλάψει πολλές φορές για τον ΑΡΗ μας, για όλους εμάς που δεν λυγίσαμε στα δύσκολα, για όλους εμάς που πολλές φορές δώσαμε το υστέρημα μας για να ακολουθήσουμε την ομάδα.
Επίσης για όλους αυτούς που έχουν δώσει και την ζωή τους για τον ΑΡΗ και δεν είναι πια μαζί μας, αλλά το βράδυ του Σαββάτου η ψυχές τους θα βρίσκονται στις κερκίδες του Καυταντζογλείου...
Είναι λόγια όμως που βγαίνουν από τα βάθη της καρδιάς μου και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας, λίγες ώρες πριν το μεγάλο τελικό.
Είμαι σίγουρος πως κάποιος θα αναλάβει να μεταφέρει στους παίχτες την ψυχολογία μας και τον καημό που έχουμε για το τρόπαιο αυτό…
Ο ΑΡΗΣ θα το σηκώσει γιατί έτσι πρέπει να γίνει!
ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ
ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΜΕΙΣ Ή ΚΑΝΕΙΣ!
